Het is gelukt!

01-08-2022 | 09:17

Op 9 juli was het zover. Na een gezamenlijke briefing over veiligheid en respect voor de natuur, kregen alle 1.000 deelnemers het startschot voor de Verbier Ultra Trail!

De top van de eerste berg lag op 12 km van de start. Na een afdaling moesten we meteen omhoog naar de volgende piek. Toen kwam een langere afdaling en vervolgens een dal met technische trails. Daarna volgde een loodzware klim met grof gesteente. Daarvan bekomen ben ik even gestopt bij één van de checkpoints. Ik heb eten en drinken aangevuld en toen door na de gletsjer; een steile klim door los gesteente met een zand gravel substantie. Poeh, die was taai met het zonnetje erbij! Ondertussen vorderden de km’s gestaag en ging het mentaal en fysiek super. De trainingen en de ervaring wierpen hun vruchten af!

Bij 50 km kwam een lange afdaling, waarbij de spanning op de bovenbenen toenam. Gelukkig had ik beide poles ter ondersteuning. KNAK, dat was een carbon pole, die er de geest aan gaf. Na een kort baal moment, heb ik de boel weer bij elkaar gepakt en mijn weg vervolgd. Aangekomen bij 60 km met 20:00 uur op de klok, stond er na een korte voedingspauze de beruchte klim “de muur” voor onze neus. Een klim van totaal 7 km, waarvan de eerste 5 km een percentage van 22% heeft. Met lichte tegenzin, en 1 pole, ben ik begonnen aan de klim. Al snel had ik door dat klimmen met 1 pole niet ideaal was. Dus ben ik het bos ingedoken op zoek naar een ondersteunend stuk hout. En gevonden! De klim ging vervolgens super. Ik voelde mij sterk en zat nog goed in mijn vel.

Eenmaal op de top aangekomen, stond er 70 km op de teller en was de zon verdwenen. Daarmee werd het ook fris. Bij het laatste checkpoint heb ik nog wat gegeten, mij omgekleed en de lampen aangezet. Het was eindelijk tijd om af te dalen naar het dal van Verbier. Stiekem had de organisatie nog een extra lus aangelegd door het nu donkere bos. Die extra km’s waren een verrassing, welke niet echt nodig was voor mij op dat moment. 🤣

Na 79 km, 5.300 hm en 15 uur arbeid lag daar de finishlijn! Poeh, wat een gave wedstrijd! Ik ben super tevreden met mijn wedstrijd plan. En ondertussen heb ik kunnen genieten van de prachtige omgeving, waarin dit allemaal plaats mocht vinden. Met uiteraard mijn gezin in mijn gedachten. Want epilepsie blijft een hele nare aandoening. Dank aan iedereen die onze actie heeft gesteund!

Sponsoren kan nog

Â