Documentaire "Vallen en opstaan"

Babette Bürgi

Nog te gaan

van totaal € 7.000 (43%)

Ik ben moeder van twee kleine kinderen en heb sinds 15 jaar epilepsie. De epilepsie heeft een grote impact voor mijn gezin en voor veel andere gezinnen met een ouder met epilepsie. Als documentairemaakster ga ik een film maken over ouderzijn met epilepsie. Welke angsten zijn er? Hoe praat je met je kinderen over epilepsie? Hoe moet het alledaagse leven aangepast worden? Hoe gaat de partner ermee om? Welke invloed heeft het op de kinderen? De kinderen krijgen ook een stem in de film.


Het doel van de film is aandacht vergroten binnen de Nederlandse samenleving, met name voor ouders met epilepsie. Ik wil mogelijk maken dat mensen met epilepsie zich gehoord en gezien voelen en anderen de invloed van de aandoening op ouderschap en de kinderwens duidelijk maken.

 

Ik wil lotgenoten met elkaar in contact brengen en hen inspireren om de kwaliteit van hun leven positief te beïnvloeden.

Om deze film te realiseren heb ik jullie hulp nodig. Ik moet een filmconcept ontwikkelen, een kleine filmploeg samenstellen en betalen, er zullen reiskosten bij komen, de postproductie financieren en uiteindelijk de film distribueren. Het geschatte budget voor het hele proces is ongeveer € 7.000, hoewel dat waarschijnlijk niet alle kosten zal dekken. 

Maar elke euro telt en ik ben vastbesloten om dit project aan te pakken.
Ik ben op dit moment zelfs aan het trainen om een halve marathon te lopen, omdat dit ook een goede manier is om meer aandacht te vragen voor het project.

Ga jij mij helpen deze film te maken? 

Hartelijk dank voor jouw steun!

---

Deutsch:

Ich bin Mutter von zwei kleinen Kindern und leide seit 15 Jahren an Epilepsie. Epilepsie hat einen großen Einfluss auf meine Familie und auf viele andere Familien mit einem epilepsiekranken Elternteil. Als Dokumentarfilmerin werde ich einen Film darüber machen, was es bedeutet, um ein Elternteil mit Epilepsie zu sein. Welche Ängste herrschen vor? Wie spricht man mit seinen Kindern über Epilepsie? Wie muss der Alltag angepasst werden? Wie geht der Partner damit um? Wie wirkt sich die Epilepsie auf die Kinder aus? Auch die Kinder kommen im Film zu Wort.


Ziel des Films ist es, Awareness zum Thema Epilepsie in der Gesellschaft zu erhöhen, insbesondere mit dem Fokus auf Eltern mit Epilepsie. Ich möchte Menschen mit Epilepsie das Gefühl geben, gehört und gesehen zu werden, und ich möchte anderen die Auswirkungen der Krankheit auf das Familienleben, die Elternschaft und den Kinderwunsch verständlich machen.

Ich möchte mit Leidensgenossen miteinander in Kontakt treten lassen und sie dazu inspirieren, ihre Lebensqualität positiv zu beeinflussen.

Um diesen Film zu realisieren, brauche ich deine Hilfe. Ich muss das Filmkonzept weiterentwickeln, die Protagonist_innen finden, ein kleines Filmteam zusammenstellen und bezahlen, es fallen Reisekosten an, ich muss die Postproduktion finanzieren und schließlich den Vertrieb des Films übernehmen. Das geschätzte Budget für den gesamten Prozess liegt bei etwa 7.000 €, obwohl das wahrscheinlich nicht alle Kosten abdecken wird.

Aber jeder Euro zählt, und ich bin fest entschlossen, dieses Projekt in Angriff zu nehmen.
Derzeit trainiere ich sogar für den Halbmarathon in Utrecht, ein ideales Ereignis, um Aufmerksamkeit auf das Projekt zu lenken.

 

Hilfst du mit, diesen Film in Realität umzusetzen?

Vielen Dank für deine Unterstützung!

 

Bekijk alle
25-04-2024 | 20:29
22-04-2024 | 07:57
17-04-2024 | 00:02
14-04-2024 | 23:48
05-04-2024 | 11:14
Bekijk alle

We gaan door!

11-04-2024 | 08:39 Mijn eerste blog wil ik beginnen met een grote dank aan alle donateurs! Ik ben meer dan blij met de grote steun van vrienden, familie, maar ook onbekenden en bekenden van lotgenoten. Samen gaan de strijd aan voor meer aandacht voor epilepsie.    De laatste maanden was ik bezig om te trainen voor de halve marathon. Op 19 mei ga ik in Utrecht de halve marathon lopen en wil ik de gelegenheid benutten om het filmproject te promoten.  Afgelopen jaren ging ik eigenlijk nauwelijks hardlopen dus ik moet me goed voorbereiden om de 21 km vol te houden. Samen met mijn loop-buddy ga ik ca. 2 keer per week lopen, steeds wat langere afstanden. Ik voelde me de laatste tijd sterk en zelfverzekerd, onder andere door het sporten en toen kwam vorige week de grote tegenslag: een tonisch-clonische aanval. Epileptici weten wat dat is: een grote aanval met twee fases, de tonische fase wanneer je hele lichaam verstijft en de clonische fase wanneer de ledematen willekeurig schokken. Uit het niets, van het ene moment op het andere val ik om, tijdens het verschonen van mijn tweejarige dochtertje. Gelukkig lag ze op de bank en niet op de verschoontafel waar ze vanaf had kunnen vallen toen ik ineens het bewustzijn verloor. Beide kinderen zagen hun moeder op de grond vallen, bewusteloos, met schokkende bewegingen van armen en benen, een rare ademhaling, kwijl uit de mond en lippen en handen die blauw worden.   Na 4 aanvalsvrije maanden was ik heel optimistisch dat ik mijn epilepsie eindelijk onder controle zou krijgen. Nu maar weer opstaan. Doorgaan. En het hardlopen langzaam weer oppakken.
Lees meer